همواره سازندگان ساختمان های بزرگ مانند مجتمع های تجاری و اداری، هتل ها، برج های مسکونی و … ، چیلرهای تراکمی را به عنوان بهترین و مناسب‌ترین سیستم تهویه مطبوع برای ساختمان خود می‌شناسند. اما اصلی ترین چالش برای آنها انتخاب چیلری مناسب با شرایط محیطی و البته ساختمان آنهاست. در این بین مهم‌ترین و حساس‌ترین معضلی که سازندگان با آن روبرو هستند انتخاب دقیق و صحیح و محاسبه ظرفیت چیلر نسبت به ساختمان مدنظرشان است. به طور قطع بهترین شیوه یاری گرفتن از مشاور و مهندس تاسیسات است چرا که انتخاب مناسب ترین سیستم تهویه مطبوع به طور حتم باید توسط یک متخصص انجام شود. ما در این مقاله قصد داریم تا شما را با تفاوت ظرفیت اسمی چیلر و یا همان ظرفیت نامی با ظرفیت واقعی چیلر آشنا کنیم و موارد مهمی که در تغییر میزان ظرفیت نامی چیلر تاثیرگذار هستند را برایتان به تفصیل توضیح دهیم.
ظرفیت واقعی چیلر
ظرفیت واقعی چیلر زمانی مشخص می شود که چیلر را در محیط ساختمان مورد نظر جاگذاری و نصب کنیم و قطعا شرایط محیطی هر ساختمانی با توجه به چند پارامتر مهم مانند دمای محیط، ارتفاع از سطح دریا و … باعث می شود تا ظرفیت واقعی چیلر تغییر کند بنابراین کمپانی های سازنده سیستم های تهویه مطبوع برای مشخص کردن ظرفیت چیلرها از ظرفیت اسمی چیلر و یا همان ظرفیت نامی چیلر استفاده می کنند.
ظرفیت اسمی چیلر تحت شرایط خاصی اندازه گیری و محاسبه می‌شود، به این صورت که دستگاه را در یک محیط آزمایشگاهی خاص که دمای محیطی مشخص و دقیق دارد و همچنین دمای آب ورودی و خروجی مشخصی هم برا آنها مدنظر قرار داده شده، بررسی می‌کنند. البته مقادیر گفته شده در کشورهای مختلف متفاوت است، به طور مثال دمای محیط استاندارد در کشور آمریکا 35 درجه سانتیگراد در نظر گرفته می‌شود در صورتی که استاندارد دمای محیط در کشورهای اروپایی معادل 25 درجه سانتیگراد است. به همین خاطر ظرفیت اسمی چیلر ها با استانداردهای متفاوتی مانند ANSI، AHRI و … اندازه گیری و مقایسه می شوند. در نهایت کمپانی های سازنده میزان ظرفیت چیلرها را بر اساس ظرفیت اسمی چیلر که در محیط آزمایشگاهی به دست آمده را در کاتالوگ و بروشور محصول قرار می‌دهند که با ظرفیت واقعی چیلر که نسبت به شرایط آب و هوایی و دیگر مسائل تاثیرپذیر است، متفاوت خواهد بود.
فاکتورهای مهم در اندازه گیری ظرفیت اسمی چیلر
همانطور که گفتیم برای به دست آوردن ظرفیت اسمی چیلر باید یک محیط آزمایشگاهی فراهم کنیم که مقادیری مانند دمای محیط، دمای آب ورودی و خروجی، میزان غلظت گلیکول و ارتفاع از سطح دریا در آن به صورت دقیق و بر اساس استانداردهای بین المللی تنظیم شده باشند.
نوع گاز مبرد
نوع گاز مبرد به کار برده شده در چیلر یکی از اصلی ترین المان ها در تاثیرگذاری بر میزان ظرفیت واقعی چیلر است. به طور مثال اگر یک سازنده برای مجتمع مسکونی خود به یک چیلر تراکمی هواخنک نیاز داشته باشد و این چیلر تراکمی به مبرد R22 مجهز باشد باید ظرفیت اسمی چیلر بیشتر از مقداری که در کاتالوگ آن ذکر شده در نظر گرفته شود. در صورتی که اگر از مبرد دیگری R410A در این چیلر استفاده می‌شد باز هم میزان ظرفیت نامی چیلر تغییر می‌کرد.
دمای محیطی
دمای محیط هم یکی دیگر از مسائلی است که تاثیر به سزایی در تغییر ظرفیت واقعی چیلر دارد، تنها کافی است یک چیلر تراکمی هواخنک را در نظر بگیرید، اگر این چیلر را در یک منطقه با دمای محیطی بالا نصب کنیم قطعا بخش کندانسور آن در انتقال حرارت با مشکل مواجه شده و موجب کاهش راندمان و در نهایت ظرفیت واقعی چیلر می‌شود، در عین حال اگر این چیلر تراکمی را در یک منطقه با آب و هوای سرد نصب کنیم به علت سهولت انتقال حرارت توسط کندانسور، چیلر می تواند با حداکثر ظرفیت خود کار کند و حتی اگر دمای محیط از دمای محیط آزمایشگاهی کمتر باشد ممکن است ظرفیت واقعی چیلر از ظرفیت اسمی چیلر بیشتر هم بشود.
دمای آب ورودی به چیلر
اگر دمای آب ورودی به چیلر در حالت واقعی نسبت به شرایط آزمایشگاهی کمتر باشد در نتیجه ظرفیت اسمی چیلر بایشتر از ظرفیت واقعی آن خواهد بود چرا که با کاهش دمای آب ورودی تبادل حرارت بین مبرد و آب در بخش اواپراتور کاهش یافته و به دنبال آن راندمان چیلر و در نهایت ظرفیت واقعی آن کاهش خواهد یافت.
ارتفاع از سطح دریا
همانطور که اکثرا می‌دانید هرچه ارتفاع از سطح دریا بیشتر باشد غلظت هوا کمتر خواهد شد بنابراین کندانسور بابت انتقال حرارت با مشکل بیشتری مواجه خواهد بود، در نتیجه افزایش ارتفاع از سطح دریا موجب کمتر شدن ظرفیت واقعی چیلر نسبت به ظرفیت اسمی چیلر خواهد شد، اما نکته مهم اندازه گیری میزان تاثیر ارتفاع از سطح دریا بر میزان ظرفیت نامی چیلر است که توسط متخصصی ماهر و با استفاده از نرم افزارهای مختلف و فرمول‌های پیچیده‌ای محاسبه می‌شوند.
غلظت گلیکول
گلیکول یک ماده صنعتی است که عملکردی شبیه به ضدیخ در اتومبیل‌ها دارد، در واقع برای اینکه آب موجود در مدار چیلرها یخ نزند به آن گلیکول اضافه می‌کنند البته برخی از گلیکول‌ها علاوه بر جلوگیری از یخ‌زدگی، دارای مواد ضدخوردگی هم هستند. با توجه به ویژگی‌های گلیکول، ترکیب آن با آب باعث می‌شود تا انتقال حرارت کمتری نسبت به آب خالص داشته باشد، بنابراین هرچه میزان گلیکول در آب بیشتر باشد ظرفیت واقعی چیلر کمتر خواهد بود. بنابراین اگر مجبور به استفاده از گلیکول بودیم باید ظرفیت اسمی چیلر را بالاتر از حد معمول در نظر بگیریم تا در شرایط واقعی دچار مشکل نشویم.
بیشتر بخوانید: روش افزایش راندمان چیلر
روش صحیح محاسبه در اندازه گیری ظرفیت واقعی و اسمی چیلر
پس از محاسبه ظرفیت واقعی چیلرها با استفاده از فرمول‌های خاص و نرم‌افزارهای مخصوص به این کار می‌توان به صورت کلی اما نه دقیق ظرفیت اسمی چیلر را با ضرب مقدار ظرفیت واقعی در مقدار مشخصی به دست آورد البته این روش به هیچ عنوان دقیق نیست و تنها برا برآورد کلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای اندازهگیری دقیق و اصولی ظرفیت اسم چیلر هم باید از نرم‌افزارهای مخصوص به این کار بهره برد
استاندارد چیلر در ایران برچه اساسی است؟
در کشور ما معمولا مقادیر دمای آب ورودی و خروجی را به ترتیب برابر با 12 و 7 درجه سانتیگراد در نظر می‌گیرند که این مقادیر با استاندارد آمریکایی یکی است بنابراین استاندارد اندازه گیری ظرفیت اسمی چیلر در ایران مطابق با استاندارد آمریکایی است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص خرید چیلرهای تراکمی دایکین با شماره 72315-021 تماس بگیرید تا متخصصین شرکت جهان تهویه ریما به خوبی شما را راهنمایی کرده و بهترین انتخاب را در اختیارتان بگذارند.
